Herb Kozłowski ("Walny Mur") - Kozłowski von Wildenau       

    Jest to bardzo stary herb (1403 r.) przysługujący Kozłowskim w Prusach (Kozłowski von Wildenau), a Krechowieckim w Galicji. Używała go też gałąź Kozłowskich przydomku Gwiazda w Wielkim Księstwie Poznańskim oraz rodzina Jeleńskich (Jelińskich) na Kaszubach, która być może była odgałęzieniem Kozłowskich osiadłych w miejscowości Jeleniec, w czasie kiedy nazwiska nie ustaliły się jeszcze ostatecznie.

    Kozłowscy tego herbu pisali się od swoich majątków z Kozłowa (Gute Kozlowo alias Wildenau) [Emilian von Żernicki Szeliga, Der Polnische Adel und die demfelben hinzugetretenen anderslandifehen Adelsfamilien, str 466, Hamburg 1960] z Kłotki i Laskowic. Ze względu na godło zdobiące tarczę czasami herb ten określano jako Walny Mur [M. Biskup, A. Tomczak, Mapy woj. pomorskiego w drugiej połowie XVI w., I. Rozmieszczenie własności ziemskiej, II. Sieć parafialna, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, zeszyt I, str. 90, 107, Toruń 1955].

    W Wielkim Księstwie Litewskim herbem tym pieczętował się nieznany z imienia syn Jędrzeja Kozłowskiego i N. Kossówny (z Jeleńca), być może protoplasta gałęzi „litewskiej”, dworzanin wielkiego kanclerza litewskiego księcia Albrychta Stanisława Radziwiłła (1593-1656) około 1650 roku. W okresie zaborów w Cesarstwie Rosyjskim na obszarze W.X.L. z herbem Kozłowski wylegitymowali się Maciej Kozłowski syn Stanisława w 1819 roku, który został zapisany do ksiąg szlachty guberni kowieńskiej. Wywiódł swoje pochodzenie także Adam Kozłowski syn Jana ze swoimi synami Feliksem Aleksandrem i Aleksandrem Janem w roku 1838. Kozłowscy ci zostali wpisani do ksiąg szlachty guberni grodzieńskiej [Rodzina, Herbarz Szlachty Polskiej, tom III, str 384, Warszawa 1906]. Na Litwie wylegitymował się również Roman Kozłowski syn Jana [LVIA F.391, AP.1, B.1008, L.331-332] pochodzący z powiatu oszmiańskiego, zapisany do ksiąg szlachty guberni wileńskiej. Prawdopodobnie również z tym herbem udowodnił szlachectwo w 1819 roku Leon Piotr Kozłowski, syn Tomasza i wnuk Szymona, także wpisany do ksiąg szlachty guberni litewsko-wileńskiej [LVIA F.391, AP.1, B.1008].

Opis herbu wg Kaspra Niesieckiego ["Herbarz Polski"]:

"Ma być mur na ukos, od góry walący się, na hełmie nad koroną, dwa rogi bawole, albo trąby myśliwe, u każdej boku, cztery jastrzębie dzwonki: acz kroniki Niemieckie mają skrzydło sępie, czyli orle;..."

Opis herbu wg Juliusza hr. Ostrowskiego, który uwzględnia również kolorystykę ["Księga Herbowa Rodów Polskich"]:

"- W polu srebrnym - mur o trzech blankach czerwony walący się po linii prawo-ukośniej (tranche crenele). Nad hełmem w koronie dwa czerwone rogi o czterech złotych dzwonkach każdy."

    Wizerunki wg różnych autorów:

wg Dachnowskiegowg Niesieckiego     wg Stupnickiego  

wg Ostrowskiego I      wg Ostrowskiego II     wg Ostrowskiego III (kroniki niemieckie)

wg Paszkiewicza i in.wg Malinowskiego Iwg Malinowskiego II

  wg Gajla I                                           wg Gajla II                     wg Michała T. Kozłowskiego

    Wizerunki z zachowanych pamiątek rodzinnych:

z sygnetu F.B.Kozłowskiego z dywizki F.B. Kozłowskiego

exlibris A. Kozłowskiego